با دیجیتالی شدن بیشتر کسب‌وکارها، آن‌ها این فرصت را دارند که داده‌های بیشتری نسبت به گذشته جمع‌آوری کنند. بزرگ‌ترین کسب‌وکارها ممکن است در طول یک روز میلیاردها یا تریلیون‌ها نقطه داده جمع‌آوری کنند. یک کسب‌وکار کوچک‌تر ممکن است به این اندازه داده در یک زمان جمع‌آوری نکند، اما معمولاً با مجموعه‌های داده‌ای مواجه است که دارای صدها هزار یا حتی میلیون‌ها ردیف هستند.
داده‌ها می‌توانند طاقت‌فرسا باشند
در یک نقطه خاص، مجموعه‌های داده شروع به تحت فشار قرار دادن راه‌حل‌های ذخیره‌سازی داده‌های پایه مانند صفحه‌گسترده‌ها و ابزارهای ابری شخصی می‌کنند. در این مرحله، این مجموعه‌های داده به عنوان “کلان‌داده” شناخته می‌شوند.
تعریف مشخصی از اینکه چه چیزی را باید کلان‌داده نامید وجود ندارد. این موضوع اهمیت دارد، چرا که بر اساس مقیاس مجموعه داده خود، یک کسب‌وکار باید بین یک ابزار تجزیه‌وتحلیل کمتر قدرتمند برای مجموعه‌های کوچک‌تر و یک راه‌حل کامل کلان‌داده مانند Domo انتخاب کند.
کسب‌وکارها به روشی نیاز دارند تا بدانند آیا داده‌هایشان کلان‌داده است یا خیر، تا بتوانند ابزاری را که بهترین عملکرد را برای آن‌ها دارد پیدا کنند. اغلب، کسب‌وکارها ابزاری کمتر قدرتمند از آنچه داده‌هایشان نیاز دارد، انتخاب می‌کنند و با ابزاری مواجه می‌شوند که نمی‌تواند آنچه را که نیاز دارند انجام دهد.
ویژگی‌های کلان‌داده
چه چیزی داده‌ها را “کلان‌داده” می‌کند؟ چهار روش اصلی برای تشخیص اینکه آیا داده‌های شما کلان‌داده است و نیاز به راه‌حل کلان‌داده دارد وجود دارد:
۱. حجم
بنیادی‌ترین راه برای تشخیص اینکه آیا داده‌ها کلان‌داده هستند، از طریق تعداد ورودی‌های منحصر به فرد داده‌هاست. معمولاً یک مجموعه داده بزرگ حداقل یک میلیون ردیف دارد. مجموعه داده‌ای ممکن است ردیف کمتری نسبت به این داشته باشد و همچنان به عنوان کلان‌داده محسوب شود، اما بیشتر مجموعه‌های داده far بیشتری دارند.
مجموعه‌های داده با تعداد زیادی ورودی دارای پیچیدگی‌های خاص خود هستند. یک سیستم داده ضعیف ممکن است محدودیت‌هایی در نمایش یا تحلیل همزمان حجم بالای داده‌ها داشته باشد. این مجموعه‌های داده معمولاً برای بارگذاری دشوار هستند. یک ابزار BI کمتر قدرتمند ممکن است ساعت‌ها یا حتی روزها برای بارگذاری آن زمان نیاز داشته باشد.
بیشتر کسب‌وکارها نیاز دارند که کل مجموعه داده را یکجا تحلیل کنند. آن‌ها نمی‌توانند فقط به بخش‌هایی از مجموعه داده نگاه کنند، بنابراین به ابزاری نیاز دارند که به آن‌ها امکان بررسی همه چیز را به‌طور همزمان بدهد. ابزارهای کوچک‌تر تنها می‌توانند یک نمای کوتاه از داده‌ها ارائه دهند، یا آن‌قدر زمان ببرند که تحلیل یک مجموعه داده غیرممکن شود.
با راه‌حل‌های بزرگ کلان‌داده، کسب‌وکارها می‌توانند به درستی مجموعه‌های داده‌ای با این اندازه را تحلیل کنند. اگر کسب‌وکار شما برای مدیریت مجموعه‌های داده‌ای با تعداد ورودی‌های زیاد دچار مشکل است، به فکر پیاده‌سازی یک ابزار BI در سازمان خود باشید.
۲. سرعت
یک مجموعه داده لزوماً نیازی به داشتن میلیاردها ورودی برای اینکه کلان‌داده باشد ندارد. عناصر بیشتری فراتر از اندازه به تعیین آنچه که یک مجموعه داده کلان‌داده است، کمک می‌کنند.
یک مجموعه داده که به طور مداوم بروزرسانی می‌شود یا نیاز به دسترسی مکرر دارد، می‌تواند یک کلان‌داده باشد. هرچه یک مجموعه داده به‌روزرسانی آنی‌تری داشته باشد، احتمال بیشتری دارد که کلان‌داده باشد.
وقتی یک مجموعه داده به اندازه کافی سریع حرکت کند، مهم نیست که تنها چند ورودی در هر ردیف داشته باشد. حتی اگر فقط سه یا چهار ورودی در هر ردیف وجود داشته باشد، اگر مجموعه داده هر ۱۵ دقیقه افزایش یابد، زمان زیادی نمی‌برد تا مجموعه به اندازه‌ای بزرگ شود که مدیریت آن دشوار شود.
بسیاری از ابزارهای BI حتی قابلیت بروزرسانی داده‌ها در زمان نزدیک به واقعی را ندارند. ابزارهای کوچک‌تر ممکن است سرعت‌های بروزرسانی را به هر ساعت یا هر شش ساعت محدود کنند. اغلب، این سرعت کافی نیست.
اگر مجموعه داده هر ۱۵ دقیقه با اطلاعات جدید به‌روزرسانی می‌شود، اما ابزار BI شما تنها می‌تواند آن را هر ساعت یک‌بار به‌روزرسانی کند، به این معنی است که شما ۴۵ دقیقه از هر ساعت از داده‌های قدیمی استفاده می‌کنید. کسب‌وکارهایی که داده‌های با سرعت بالا دارند به ابزارهایی نیاز دارند که بتوانند آن داده‌ها را مدیریت کنند.
۳. تنوع
اغلب، کسب‌وکارها به جمع‌آوری داده‌هایی می‌پردازند که نگهداری آن‌ها پیچیده‌تر از اعداد صحیح و رشته‌های متنی ساده است. آن‌ها ممکن است به جمع‌آوری تصاویر، یا ویدیو، یا فایل‌های صوتی، یا اسناد متنی مثل PDF، یا هر تعداد قالب فایل مختلف بپردازند.
به‌طور کلی، داده‌هایی از این قبیل به عنوان “داده‌های غیرساختاریافته” شناخته می‌شوند. برخلاف صفحه‌گسترده‌ها یا داده‌های ذخیره‌شده در پایگاه‌داده SQL، این داده‌ها نمی‌توانند به‌راحتی توسط ابزارهای مدیریت داده متعارف پردازش شوند.
نگهداری داده‌های غیرساختاریافته با چالش‌های خاص خود همراه است. اگرچه به‌طور کلی نگهداری آن‌ها آسان‌تر است، از آنجا که کسب‌وکار نیاز به قرار دادن آن‌ها در قالب معیارهای ذخیره‌سازی پایگاه‌داده ندارد، اما نگهداری آن‌ها با راه‌حل‌های سنتی مدیریت داده‌ها بسیار دشوارتر است.
زمانی که کسب‌وکارها شروع به جست‌وجو برای راه‌حل‌های ذخیره‌سازی برای مجموعه‌های داده با تنوع وسیع فایل می‌کنند، اغلب متوجه می‌شوند که گزینه‌های آن‌ها محدود است. ذخیره‌سازی داخلی مشکلات فراوانی به همراه دارد، اما ذخیره‌سازی ابری شخصی به‌ندرت فضای کافی برای ذخیره‌سازی همه‌چیز را فراهم می‌کند.
کسب‌وکارهایی که نیاز به ذخیره‌سازی انواع داده‌های پیچیده دارند به یک راه‌حل ذخیره‌سازی داده نیاز دارند که بتواند آن انواع داده را مدیریت کند. این معمولاً به این معنی است که آن‌ها به یک انبار داده بزرگ مقیاس مانند Snowflake یا AWS نیاز دارند. این ابزارها قادر به ذخیره‌سازی حجم بالایی از داده‌ها با تنوع وسیع از نوع هستند.
با این حال، نه هر ابزار BI می‌تواند به‌درستی با یک راه‌حل ذخیره‌سازی کلان‌داده ارتباط برقرار کند. وقتی سیستم ذخیره‌سازی یک کسب‌وکار پیچیده‌تر می‌شود، بسیاری از ابزارهای BI نمی‌توانند به‌روز بمانند. آن‌ها به یک ابزار BI نیاز دارند که برای مدیریت کلان‌داده طراحی شده باشد و بتواند به‌درستی با انبار داده‌های ابری ارتباط برقرار کند.
۴. پیچیدگی
کلان‌داده لزوماً نیازی به تعداد زیادی ردیف، یا حرکت سریع، یا داده‌های غیرساختاریافته زیاد ندارد. ممکن است هر یک یا همه این موارد را داشته باشد، اما چیزی که واقعاً کلان‌داده را تعریف می‌کند، سطح پیچیدگی مورد نیاز برای تبدیل آن داده‌هاست.
کیفیت مشترک تمام مجموعه‌های بزرگ داده این است که کار کردن با آن‌ها با استفاده از راه‌حل‌های تحلیل داده پایه سخت است. هنگامی که یک کسب‌وکار داده‌های بیشتری جمع‌آوری می‌کند و عملیات خود را گسترش می‌دهد، شروع به تحت فشار قرار دادن محدودیت‌های ابزارهای کوچک‌تر می‌کند تا جایی که آن ابزارها کاملاً غیرقابل استفاده شوند.
برای بسیاری از کسب‌وکارها، اولین نشانه‌ای که به آن‌ها نشان می‌دهد نیاز به یک راه‌حل کلان‌داده دارند، زمانی است که داده‌هایشان بر احاطه راه‌حل‌های داده کوچک آن‌ها غلبه می‌کند. برای کسب‌وکارهایی که در این وضعیت قرار دارند، نیاز است که به یک ابزار BI به‌روزتر روی بیاورند.
کسب‌وکارهایی که نمی‌توانند نیازهای داده فعلی خود را با راه‌حل‌های داده فعلی خود مدیریت کنند، باید به راه‌حل‌های بهتری ارتقاء یابند، چه داده‌هایشان به‌طور فنی “کلان” باشد یا نباشد. راه‌حل‌های کلان‌داده بهترین گزینه برای کسب‌وکارهایی است که به یک راه‌حل قدرتمند داده نیاز دارند و انتظار دارند که همچنان در حال رشد و جمع‌آوری داده‌های بیشتری باشند.
نتیجه‌گیری
کسب‌وکارها اغلب بیش از آنچه که می‌توانند به‌طور منطقی مدیریت کنند، داده جمع‌آوری می‌کنند. زمانی که نیازهای داده یک کسب‌وکار به محدودیت‌های راه‌حل BI فعلی آن‌ها نزدیک می‌شود، زمان تغییر است.
نرم‌افزار BI مدرن بهترین انتخاب برای کسب‌وکارهایی است که به دنبال مدیریت کلان‌داده هستند. ابزارهای تحلیلی آن‌ها بهترین در صنعت برای پردازش مجموعه‌های داده‌ای با حتی ده‌ها میلیون ورودی هستند. ابزارهای آن‌ها شهودی هستند و کانکتورهای آن‌ها به‌راحتی قابل پیاده‌سازی هستند. فرقی نمی‌کند اندازه کسب‌وکار شما چقدر باشد، به فکر پیاده‌سازی یک ابزار BI برای کمک به نیازهای کلان‌داده خود باشید!
